Duke sulmuar Evropën me retorikë të ashpër dhe duke trajtuar me doreza të buta Rusinë dhe Kinën, Strategjia e re e Sigurisë Kombëtare (NSS) e administratës Trump përfaqëson një shkëputje radikale nga politikat tradicionale të Shteteve të Bashkuara. Në momentin kur Amerika duket se po hedh poshtë parimet që dikur mbronte, evropianëve u mbetet vetëm një rrugë: të dyfishojnë përkushtimin ndaj vlerave të tyre.
Fakti që zëdhënësi i Kremlinit, Dmitry Peskov, e vlerësoi strategjinë e re amerikane si “në përputhje me vizionin rus”, flet qartë. Dokumenti i ri nuk ofron asnjë kritikë thelbësore ndaj autoritarizmit në rritje të Moskës apo agresionit ushtarak në Ukrainë. Përkundrazi, shënjestra e abuzimit është zgjedhur Evropa – aleati historik dhe demokratik i Amerikës.
Nga konkurrenca te “shoqëria” mes fuqive
Ndryshe nga strategjia e vitit 2017, e cila njihte rëndësinë e aleancës transatlantike për të përballuar agresionin rus, administrata e dytë Trump po ndryshon kurs. Konkurrenca mes fuqive të mëdha po i lë vendin një lloj “shoqërie” mes tyre. SHBA-ja tashmë deklarohet e interesuar për “stabilitet”, i cili kërkohet duke bashkëpunuar me Vladimir Putin dhe përmes një raporti dypalësh me Kinën. Mesazhi është i qartë: fuqitë e mëdha po kërkojnë sferat e tyre të ndikimit, duke vendosur pushtetin mbi parimet.
Miti i “zhdukjes civilizuese”
Pjesa më shqetësuese e strategjisë është retorika ndaj Evropës, e cila përshkruhet si e dënuar me “zhdukje civilizuese” për shkak të ndryshimeve demografike. Ky pretendim, i huazuar nga retorika e ekstremit të djathtë, është faktikisht i pasaktë. Nuk ka asnjë vend evropian ku popullsia “jo-evropiane” rrezikon të bëhet shumicë në të ardhmen e parashikueshme. Ironikisht, vendi me përqindjen më të lartë të popullsisë myslimane në kontinent është vetë Rusia, të cilën Uashingtoni po e trajton me kujdes.
Administrata amerikane duket e gatshme të ndërhyjë në proceset e brendshme evropiane për të mbështetur forca të ashtuquajtura “patriotike”, një qasje ndërhyrëse që më parë ishte karakteristikë e Rusisë, jo e SHBA-së.
Modeli Evropian mbetet superior
Përballë këtij presioni, Evropa nuk duhet të harrojë suksesin e modelit të saj. Shoqëritë evropiane mbeten ndër më të suksesshmet në botë:
-
Demokracitë tona janë të hapura, dinamike dhe kryesojnë renditjet globale për lirinë e shtypit.
-
Nivelet e kriminalitetit janë drastikisht më të ulëta; përqindja e popullsisë në burg është sa një e pesta e asaj në SHBA dhe normat e vrasjeve janë minimale krahasuar me Amerikën.
-
Sistemet shëndetësore ofrojnë jetëgjatësi më të madhe dhe mbulim më të mirë.
-
Ndryshe nga skenat e dhunës politike që kemi parë përtej Atlantikut, Evropa nuk ka turma të politizuara që sulmojnë parlamentet.
Koha për qëndresë, jo për qetësim
Evropa nuk është në rrezik zhdukjeje, siç pretendon në mënyrë absurde dokumenti i ri amerikan. Në vend që të përpiqemi të “qetësojmë” Amerikën e Trump-it duke bërë lëshime, duhet të qëndrojmë fort te vlerat tona. Na duhet të rigjallërojmë shpirtin sipërmarrës, të forcojmë mbrojtjen dhe të thellojmë integrimin.
Konfuzioni ideologjik aktual në Uashington mund të jetë i përkohshëm, por dorëzimi i parimeve tona do të ishte i përhershëm. Ne nuk do të jemi ata që do të kryejmë vetëvrasje qytetëruese.
