Vendimi i fundit i Unionit Europian të Transmetimit për të konfirmuar pjesëmarrjen e Izraelit në “Eurovision 2026”, pavarësisht shkatërrimit në Gaza, ka sjellë një valë reagimesh që e bënë të pakuptimtë sloganin e festivalit për harmoninë. Ndërsa shtete si Irlanda, Spanja, Holanda dhe Sllovenia kanë zgjedhur rrugën e bojkotit për të mos legjitimuar këtë realitet, Shqipëria vazhdon përgatitjet sikur asgjë të mos ketë ndodhur, duke shfaqur një paradoks të thellë moral dhe politik.
Analiza nxjerr në pah një të dhënë shqetësuese nga raporti i “Oil Change International”, i cili e rendit Shqipërinë si furnizuesin e katërt më të madh me naftë për Izraelin gjatë vitit 2023, duke rrëzuar mitin e “shtetit të vogël neutral” dhe duke e implikuar atë materialisht në mbajtjen në punë të makinerisë së luftës.
Ky qëndrim evidenton hipokrizinë e eventeve kulturore si Festivali Europian i Letërsisë apo vetë Eurovision-i, të cilat diskutojnë për “ura” dhe vlera njerëzore, ndërsa injorohet gjenocidi që transmetohet live. Sipas analizës, pjesëmarrja e Shqipërisë në vitin 2026 nuk do të jetë thjesht një performancë muzikore, por një akt indiference dhe nënshtrimi strategjik, ndaj bojkoti shihet si e vetmja rrugë për të ruajtur dinjitetin kombëtar përballë një Europe që promovon unitet mbi rrënoja.
