Raca e panjohur njerëzore që jetonte në ‘Saharanë e gjelbër’ 14,000 vjet më parë
Shkretëtira e Saharasë, me një sipërfaqe të krahasueshme me atë të Kinës ose SHBA-së, është sot një nga rajonet më të thata dhe më të izoluara në planet. Por ajo nuk ka qenë gjithmonë kështu.
Rreth 14,500 deri në 15,000 vjet më parë, Sahara ishte një savanë e gjelbër dhe e pasur me jetë. ADN-ja e nxjerrë nga eshtrat e dy grave të varrosura 7,000 vjet më parë në atë që sot është Libia, sugjeron se aty ka ekzistuar një racë misterioze njerëzish që jetonin të izoluar nga pjesa tjetër e botës.
Trupat, të zbuluar në zonën shkëmbore të Takarkorit në Libinë jugperëndimore, janë mumifikuar natyrshëm dhe përfaqësojnë trupat më të vjetër të mumifikuar njerëzorë të gjetur deri më sot.
Në atë kohë, Takarkori ishte një zonë me gjelbërim dhe një liqen afër, shumë ndryshe nga peizazhi i sotëm i shkretëtirës. Gjenomet e analizuar zbulojnë se popullsia që jetonte atje i përkiste një linje gjenetike të veçantë, e ndryshme dhe deri tani e panjohur, që kishte jetuar e izoluar për mijëra vjet nga popullsitë e tjera në Afrikën nën-Sahariane dhe Euroazi.
Këta njerëz nuk paraqesin ndikime të mëdha gjenetike nga popullsitë nën-Sahariane apo ato të Lindjes së Afërt dhe Evropës, duke sugjeruar se ata ruajtën izolimin e tyre gjenetik edhe pse ishin të njohur me praktika kulturore si blegtoria – një risi që besohet se ka ardhur nga jashtë Afrikës.
Dëshmitë arkeologjike tregojnë se banorët e Takarkorit rrisnin kafshë dhe përdornin vegla prej guri, druri dhe kocke, qeramikë, shporta dhe figura artistike. Prejardhja e tyre lidhet me një linjë afrikano-veriore që u nda nga popullsitë sub-Sahariane rreth 50,000 vjet më parë, në kohën kur njerëzit modernë nisën të migronin drejt Euroazisë.
Takarkori mund të ketë qenë një mbetje e diversitetit të hershëm gjenetik që karakterizonte Afrikën Veriore mes 50,000 dhe 20,000 vjet më parë. Më pas, rreth 8,000 vjet më parë, në rajon nisën të mbërrijnë grupe nga Mesdheu lindor, Iberia dhe Siçilia. Por për arsye ende të panjohura, komuniteti i Takarkorit mbeti i izoluar për shumë më gjatë.
Ndryshe nga njerëzit që migruan jashtë Afrikës dhe u përzien me Neandertalët, popullsia e Saharasë së Gjelbër nuk mbart ndjeshëm ADN të Neandertalit, çka sugjeron kontakt minimal me pjesën tjetër të botës.
Edhe pse komuniteti i Takarkorit u zhduk rreth 5,000 vjet më parë, me kthimin e Saharasë në shkretëtirë, trashëgimia e tyre gjenetike jeton ende te disa grupe të Afrikës Veriore. Studimi i tyre ofron një dritare të re në historinë e thellë të këtij rajoni.